De nieuwsbrief eindigen we met een terugblikje op onze vakantie afgelopen maand. We merken aan de enthousiaste reacties dat sommige trouwe chocoladeklanten het leuk vinden om iets daarvan mee te krijgen. Lees je liever enkel over chocolade - stop dan vooral hier met lezen.
Chocoladeverkoper Tessa heeft (zoals je misschien gemerkt hebt) weer voortreffelijk op 'de zaak' gepast tijdens onze afwezigheid. Heel fijn dat wij gewoon lekker kunnen gaan fietsen en ondertussen de bijzondere chocolades niet wekenlang eenzaam liggen te wachten op wat aandacht.
Wij hadden onze zinnen deze vakantie gezet op (weer) een tocht in Frankrijk. Lastig is dat de fiets in de trein meenemen naar Frankrijk altijd onmogelijk leek. En (natuurlijk) vliegen we liever niet als het even kan.
Gelukkig bood de Flixbus uitkomt, zodat we lekker hier in Nijmegen op konden stappen - met de fietsen veilig achterop de bus gestald - om makkelijk in Parijs te komen. Na een nachtje op de camping daar en uiteraard een eerste heerlijk brood waren we met de TGV in een mum van tijd in Bordeaux waar onze fietstocht begon.
Het eerste deel fietsen we de
Midden-Frankrijk-Route - zeker alleraardigst - tussen de wijngaarden lekker door de glooiende landschappen en over heerlijk rustige weggetjes. Maar na een weekje begonnen we wel erg naar ruiger terrein te verlangen, en echte bergen. Gelukkig hadden we al gepland om bij Hauterives (bekend van het
Palais Idèal) de route te verlaten en zelf een route door & over de Alpen te zoeken. Toen de eerste rotsen in zicht kwamen begon Chocoladeverkoper Emma alweer te glunderen. Daarbij werden ook de vlinders interessanter. Voor de liefhebbers: we zagen onder meer de grote IJsvogelvlinder, en een Apollovlinder.
Maar vooral fietsten we, lekker in de bergen. Van de Col de la Madeleine tot de Col de la Croix-de-Fer. En dan is het de beurt aan chocoladeverkoper Paul om extra enthousiast te raken. Als de eerste besneeuwde bergen in zicht komen en er uiteindelijk prachtig zicht is op de Mont Blanc - terwijl je zelf op 2000 meter hoogte staat. En wederom prachtige
gorges, en
combes waar we versteld stonden van de uitzichten, bergwanden en ravijnen. Onderwijl beleefden we nog wat avonturen zoals een gesloten tunnel halverwege een dagtocht die ervoor zorgde dat we hélemaal terug moesten - bergop en met zowel het donker als een storm op komst. Niet ideaal maar we kwamen heelhuids (en volledig doorweekt) terug op de camping. En we zagen weer marmotten - ook altijd leuk. En genoten enorm van heel veel heerlijke broden met perfecte korst en smaak en natuurlijk af en toe een taartje.
Dit keer deden we geen wedstrijdjes wie als eerste boven op de cols was - Paul doet het laatste jaar net wat te veel aan hardlopen om dat een eerlijke strijd te laten zijn. Wel merkten we beiden dat we na al die hoogtemeters met flink wat meer conditie huiswaarts keerden. En ons enthousiasme over het opfietsen van bergen is alleen maar gegroeid.
De terugweg ging in stappen en per trein. Vanuit Annecy naar Annemasse om nog een klein stukje naar Genève te fietsen. Vanuit Genève naar Basel per trein (we wisten het al, maar merken weer... wat is Zwitserland duur.. ) en dan via Duisburg naar huis. Perfect.
We wisten al langer dat je in en via Duitsland prima in de trein (ook met fiets) rond kunt reizen, maar het was mooi dat ook richting het zuiden er meer opties blijken te zijn dan gedacht.
Al met al kijken we weer terug op ruim drie mooie fietsweken. Het lijkt al weer erg ver weg. Gelukkig begint nu gelijk ook weer de voorpret - bedenken waar we komend voorjaar eens zullen rondfietsen. Noord Spanje staat momenteel op één op het verlanglijstje - maar het kan ook zomaar iets heel anders worden. Als er maar bergen zijn.
